To książka szczególna: można ją czytać w nieskończoność, odkrywając coraz to inne konteksty, układając za każdym razem nowe warianty zakończenia poszczególnych wątków, zmieniając kolejność rozdziałów i stron. Gra w klasy, najsłynniejsza pozycja w dorobku Cortazara, to „zabawka dla dzieci starszych”: autor daje klocki, a sam staje z boku i patrzy, co też Czytelnik z nich ułoży, zmuszając go tym samym do współdziałania.
Gra w klasy ukazała się w Polsce w roku 1968 stając się niemal z miejsca i na długie lata biblią ówczesnej młodzieży. Czy dzisiejszy Czytelnik będzie jeszcze umiał mówić po „gliglińsku”? Czy wzruszy się do łez czytając list Magi do Rocamadoura? Żeby się o tym przekonać, trzeba sięgnąć po tę książkę.
